Deputeti i Aleancës për Shqiptarët, Halil Snopçe, ka ngritur një pyetje me ironi politike lidhur me funksionimin e qeverisë aktuale, e cila, sipas tij, megjithëse ka shumicën numerike në Kuvend, nuk arrin të sigurojë shumicën e nevojshme sipas parimit të Badenterit.

“Si mund të quhet një qeveri që ka 75 deputetë, por nuk ka Badenter?” – pyeti Snopçe, duke shtuar se situata bëhet edhe më paradoksale kur shumica kishte dakordësi edhe me partinë opozitare LSDM për ndryshimet në Kodin Zgjedhor.

Sipas tij, në dispozicion ishin të paktën 75 + 18 deputetë, pra gjithsej 93. Megjithatë, ligjet nuk u vunë fare në votim.
“Është e pakuptimtë – të kesh përkrahjen e 93 deputetëve dhe sërish të mos i vendosësh ligjet për votim.”

Për shkak të mungesës së Badenterit, sot nuk u votuan as ndryshimet në Ligjin për Kodin Zgjedhor dhe as ato në Ligjin për Arsimin Fillor.

Snopçe shtroi publikisht pyetjen:
“Ku qëndron esenca e këtij fenomeni? Çfarë do të thotë kjo? A mund të më ndihmojë dikush ta gjej një emërtim të përshtatshëm për këtë shumicë parlamentare?”

Kryetari i Aleancës për Shqiptarët, Arben Taravari, ka shprehur zhgënjimin e tij të thellë ndaj koalicionit VLEN dhe mënyrës se si po funksionon qeverisja aktuale, të cilën ai e konsideron si më të keqen për shqiptarët në historinë e pluralizmit politik në Maqedoninë e Veriut.

“Dështimi i VLEN-it është i dhimbshëm për mua. Ata nuk janë armiqtë e mi, përkundrazi, shumica janë miq e shokë që po bëhen kurban nga egoizmi patetik i dy-tre vetave!” – ka deklaruar Taravari.

Ai shtoi se ajo që po ndodh në këtë qeveri është katastrofale për interesin shqiptar:
“Asnjëherë ne shqiptarët nuk kemi qenë kaq keq sa në drejtimin e kësaj qeverie!”

Taravari ka lënë të kuptohet se kritikat e tij nuk janë personale, por të drejtuara ndaj një strukture politike që, sipas tij, po tradhton besimin e votuesve:
“Shumica e atyre njerëzve janë miqtë e mi, por sot po bëhen viktimë e një egoizmi të shëmtuar politik.”

Kjo deklaratë vjen në një moment të rritjes së kritikave ndaj koalicionit VLEN për mosrealizimin e premtimeve, mungesën e transparencës dhe, sipas opozitës, për bashkëpunimin nënshtrues me VMRO-DPMNE-në.

Me këtë qëndrim, lideri i ASH-së konfirmon distancimin e plotë nga qeveria aktuale dhe paralajmëron një ofensivë të re politike për të rikthyer besimin e qytetarëve.

Para disa ditësh u nda nga jeta atdhetari dhe veprimtari i çështjes kombëtare, Osman Afizi, nga fshati Brezë i Karadakut, një emër që pak fliste për veten, por që shumë kishte bërë për kombin.

Osmani vinte nga një familje patriotike, me rrënjë të thella atdhedashurie. Por edhe vetë ishte një hallkë e fortë e këtij zinxhiri të pavdekshëm, shkruan agjencia e lajmeve INA.

Ai nuk kërkoi kurrë lavdi, nuk doli në skenë, por veproi në heshtje dhe me përkushtim të rrallë. Ishte një nga ata që mbajnë barrën e kombit në shpinë, pa bërë zhurmë, pa kërkuar duartrokitje.

Gjatë luftës së Kosovës, Osmani me kamionin e tij të modifikuar – ku kishte instaluar një bunker të fshehtë – ngarkonte armët në Dibër dhe përmes rrugëve malore të Karadakut, i dërgonte në Kosovë për t’i shërbyer UÇK-së.

Më vonë, me veturën e tij Mercedes-Benz, kishte transportuar qindra djem të rinj drejt Shqipërisë, ku trajnoheshin ushtarakisht dhe më pas bashkoheshin me radhët e ushtrisë çlirimtare.

Ai ishte heroi i heshtur i furnizimit, i organizimit, i lidhjes mes rrugëve të lirisë dhe shpirtit të sakrificës.

Pas luftës, Osmani mbeti i njëjti. Nuk e shfrytëzoi asnjëherë emrin, as kontributin për përfitime personale. Por nuk heshti përballë padrejtësive. Ishte zë kritik ndaj realitetit të rëndë të shqiptarëve, veçanërisht në Maqedoni. Përdorte rrjetet sociale për të ngritur zërin kundër gabimeve dhe dështimeve të klasës politike shqiptare. Ishte zëri i ndërgjegjes dhe dhembjes.

Sot, ai nuk është më fizikisht mes nesh, por vepra e tij nuk do të vdesë kurrë. Ai vendosi një gur të rëndë në kalanë e shqiptarisë – dhe për këtë duhet të jemi thellësisht mirënjohës.

Lavdi jetës dhe veprës së Osman Afizit!
Qoftë i përjetshëm kujtimi për një burrë të rrallë që jetoi për kombin, jo për veten./INA/