Koalicioni VLEN duket që edhe më tej vazhdon të mos gjej qetësi mes grupit. Jo më herët se para dy ditëve një faqes në Facebook i është ndryshuar emri nga “Shqiptarët e Kumanovës” më pas “Shqiptarët e Iliridës” dhe së fundmi është kthyer në VLEN. Një situatë jo e këndëshme me sot ka ndodhur edhe me Alternativën ku faqa zyrtare e kësaj parti ndryshoi emrin në “Hajnat e Alternativës”, shkruan Top24

Edhe pse më shumë se një vit koalicionim VLEN nuk ka aritur të tërheqë ndjekës respektivisht qytetarë të cilët do ti besojnë për të ndjekur këtë grupim politik.

Mesut Bajrami, anëtar i Kryesisë Qendrore të Alternativës, ka reaguar ashpër në rrjetin social Facebook, duke kërkuar përgjegjësi dhe transparencë nga zyrtarët e partisë së tij.

Në statusin e tij publik, Bajrami i drejtohet drejtpërdrejt kryetarit të Alternativës Zeqirija Ibrahimi dhe Bashkim Murtezi, duke kërkuar që ata të dalin dhe të sqarojnë publikisht se kush po përfiton nga tenderët në Shtëpinë e Shëndetit në Kumanovë.

“Zeqirija Ibrahimi dhe Bashkim Murtezi, dilni dhe tregoni kush po vjedh edhe nga tenderët e Shtëpisë së Shëndetit në Kumanovë!” – shkruan Bajrami.

Ky reagim vjen në një kohë kur në opinionin publik janë shtuar zërat për një përplasje mes Afrim Gashit dhe Zeqirja Ibrahimit.

Deri më tani, nuk ka pasur ndonjë reagim zyrtar nga Alternativa ndërkohë që pritet që kjo deklaratë të ngjallë diskutime brenda vetë partisë. / TS/

Nga Blerant Ramadani- Sekretar gjeneral i Aleancës për Shqiptarët

Ligji i propozuar për përfaqësim të drejtë dhe të barabartë, në formën që paraqitet sot, nuk përmbush këtë parim. Ai nuk është reformë substanciale, por një fasadë ligjore që rrezikon të legalizojë përjashtimin përmes një retorike të re.

Në vend që të bazohet në detyrime të qarta, mekanizma kontrolli dhe sanksione konkrete, propozimi mbështetet mbi dëshira të mira dhe pritshmëri naive se institucionet do të vetërregullohen – ndërkohë që realiteti na dëshmon të kundërtën!

Një ligj pa mjete matëse dhe pa mekanizma detyrues nuk është instrument për barazi – është një alibi për ta shtyrë drejtësinë edhe më tej në kohë. E drejta për përfaqësim nuk mund të jetë një “mundësi”, por duhet të jetë një detyrim kushtetues i zbatuar dhe i monitoruar.

Si përfaqësues politik, nuk jemi kundër përfaqësimit – përkundrazi, jemi kategorikisht kundër çdo përpjekjeje për ta relativizuar atë. Kërkojmë një ligj që matet, zbatohet dhe kontrollohet, jo një tekst që krijon iluzionin e barazisë pa sjellë asnjë ndryshim real në terren.

Shqiptarët nuk kërkojnë favore – kërkojnë drejtësi. Dhe pa drejtësi në përfaqësim, nuk mund të ketë as barazi, as besim të ndërsjellë në këtë shtet.