Deklarata e kryetarit të VMRO-DPMNE-së, Hristijan Mickoski, është më shumë se një paralajmërim për aktorët politikë shqiptarë; ajo është një provokim i qartë politik dhe një sinjal për strategjinë e tij elektorale:
“Pas 15 muajsh ose le të themi pak më shumë, një viti e gjysmë, shkoi në opozitë, dhe pas këtyre zgjedhjeve do të shkosh në pension politik, jua garantoj.”
Kjo fjali nuk ka vetëm ton kërcënues, por sugjeron një luftë hibride: përdorim të frikës, presionit dhe manipulimit për të ndikuar në skenën politike shqiptare. Mekanizmat e tilla janë të zakonshëm kur një lider kërkon të dominojë një komunitet politik, duke përdorur instrumente joformale për të diktuar fituesit dhe humbësit, duke i mbajtur partitë shqiptare në një gjendje të vazhdueshme pasiviteti ose llogaritjeje strategjike.
Pyetja kyçe mbetet: a mund ta shpëtojnë shqiptarët opozitën e tyre nga kjo presion i dukshëm? Përgjigjja nuk është e thjeshtë. Ajo kërkon tre elemente:
Vetëdijesim dhe unitet – partitë shqiptare nuk duhet të bien pre e presioneve të jashtme apo të ndajnë votuesit në baza manipulimi. Një opozitë e fortë shqiptare duhet të ketë vizion të qartë dhe të përbashkët.
Përfaqësim i barabartë në institucione – çdo lojë hibride mund të neutralizohet nëse partitë shqiptare ruajnë legjitimitetin e tyre nga vota e qytetarëve, jo nga “bekimet” e liderëve maqedonas.
Transparencë dhe mobilizim qytetar – qytetarët duhet të jenë të informuar dhe të angazhuar në mënyrë aktive, për të mos lejuar manipulime apo imitim të rezultatit politik që i intereson vetëm një partie maqedonase.
Në përfundim, deklarata e Mickoskit është një tentativë e hapur për të krijuar frikë dhe pasivitet në skenën shqiptare. Por shqiptarët mund ta shpëtojnë opozitën e tyre vetëm nëse ruajnë unitetin, legjitimitetin dhe angazhimin qytetar, duke e kthyer presionin në një mundësi për të forcuar peshën e tyre politike dhe jo për ta ulur atë. /Gazeta Flaka/
